ეს მოთხრობა ყველას გეცოდინებათ, მაგრამ ვინც არ იცის და აინტერესებს გადაწეროს! :*
გადმოწერა

ეს ლადო ასათიანის ერთ-ერთი საუკეთესო ლექსია! წაკითხვა შეგიძლიათ აქვე! :*
     
         ლადო ასათიანი 

თქვენ გეუბნებით, ძმებო მგოსნებო

რა ქართველი ხარ და რა ჭაბუკი,
თუ მამულს თავი არ ანაცვალე?
ეს აწვალებდა ცოტნე დადიანს,
მეც ქართველი ვარ და ეს მაწვალებს.

რომ ვდგავარ ახლა თბილისის კართან,
შენ გეკითხები, ცაო ნათელო,
ამ უხეირო ლექსების გარდა
რას გავუკეთებ მე საქართველოს?

რომ ვდგევარ ახლა თბილისის კართან,
თქვენ გეუბნებით, ძმებო მგოსნებო,
ამ უხეირო ლექსების გარდა
დაგვრჩა საფიქრი და საოცნებო?

რა ქართველი ხარ და რა ჭაბუკი,
თუ მამულს თავი არ ანაცვალე, -
ეს აწვალებდა ცოტნე დადიანს,
მეც ქართველი ვარ და ეს მაწვალებს!

1940 წ.

ესეც მორიგი პატრიოტული ლექსი ჩვენი საიტის ადმინისტარციისგან! ისე ამ კაცზე ამბობენ, რომ მასზე დიდი და ნიჭიერი პოეტი არ არსებობდაო!!! შეიძლება მართალია, მაგრამ მე ბარათაშვილი ყველას მირჩევნია! :* :* :*
გადმოწერა

ესეც ერთ-ერთი ყველაზე მაგარი პოემა ჩვენი საიტის მომხმარებლებს ჩემგან! :* :* :* ძაან მაგარია! გადაწერეთ და კომენტები დატოვეთ!
გადმოწერა

ეს არის ძალიან ლამაზი პოემა! ჯოყოლაზე და ზვიადიზე!! ალბათ ბევრმა იცით მაგრამ რავი აბა ვინც არ იცის გადაწეროს! :*
გადმოწერა

ეს არის ჩემი ლექსი! მიდით, შემოფასეთ.
                მიგორავდა ურემი

მიგორავდა ურემი,
შიგნით იყო საქართველო 
და ცხოვრების ნუგეში.
მოჩანს ღრუბელი,
და თან ვრწმუნდები,
რომ საქართველოა ჩემი ნუგეში.
მოჩანს ქსანი და არაგვი,
გადაღლილი ღაღადით
და ცხოვრების ამ წამში
შთანთქავს როგორც წამალი.
ქართული პური,ქართული ღვინო,
ქართული სული,ქართული რწმენა,
რაღა ვინატრო ამაზე მეტი,
როცა ურემზე მიწყვია ყველა.
გარშემო მარტყავს დედფლის წყარო,
დავით გარეჯი და მთაწმინდა,
გარშემო მარტყავს თვით საქართველო,
მივდივარ გზაზე და მიხარია.
როცა მივდივარ თან მაგონდება,
ჩემი სიყრმე და მეგრული ნანა,
თან მაგონდება ჩემი ბავშვობა,
ნაზი სიმართლის, სინათლის ხანა.
სვანეთი, ყაზბეგი მთით შემოსილი
საქართველოს რომ გარედან აკრავს,
საამაყოა ძალიან რადგან
ასეთი განძი არსად არა არს!

ეს არის გალაკტიონის ულამაზესი ლექსი ის უმღეის პოეზიას!
   
გალაკტიონ ტაბიძე
პოეზია - უპირველეს ყოვლისა!

სული გვქონდეს უსპეტაკეს თოვლისა!
მეგობრებო, სიკვდილამდის მექნება
მხოლოდ ერთი სიხარულის შეგნება:
პოეზია - უპირველეს ყოვლისა! 

თავდადებულ ბრძოლებისთვის ნახევარ
გზად დაღლილი არვის არ ვუნახივარ,
მარად მანთებს შუქი სვეტიცხოვლისა:
პოეზია - უპირველეს ყოვლისა! 

სიკვდილივით მარადია სურვილი
მთელი ქვეყნის სიმღერებით მოვლისა,
ყველაფერში შუქით შემობურვილი:
პოეზია - უპირველეს ყოვლისა! 

თუ სამშობლო მაინც არ მომეფეროს,
მე მოვკვდები, როგორც პოეტს შეჰფერის.
სიმღერები ხალისის და ბრძოლისა:
პოეზია - უპირველეს ყოვლისა!

ვაჟა-ფშაველას ეს მოთხრობა ეხება მწყემსის მოგონებებს და ფიქრებს! წერსით უნდა იცოდეთ! მაგრამ რავი დავდე მაინც! ვისაც უნდა გადაწერს :*
გადმოწერა